ਤੁਰ ਗਏ ਨੇ ਛੱਡਕੇ ਸਾਨੂੰ ਜੋ, ਹੈ ਅਸਾਂ ਵੀ ਓਥੇ ਜਾਣਾ ।
ਹੁਣ ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਤੁਰੀਏ, ਮੰਨ ਕੇ ਰੱਬ ਦਾ ਭਾਣਾ।
ਚੱਲਦਾ ਵਸ ਜੇ ਅਸਾਡਾ, ਤੈਨੂੰ ਜਾਣ ਮੂਲ੍ਹ ਨਾ ਅਸੀਂ ਦਿੰਦੇ ,
ਅਸੀਂ ਕਤਰਾ ਓਸ ਸਮੁੰਦਰ ਦਾ, ਅੰਤ ਓਸੇ ਵਿਚ ਜਾ ਸਮਾਣਾ।
ਮਰਨ ਕਬੂਲ ਕਰੇ ਜੋ ਬੰਦਾ, ਓਹੋ ਮੌਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਜਿਓੰਦਾ ,
ਏਸੇ ਰਾਹੇ ਸਭਨੇ ਤੁਰ ਜਾਣਾ, ਪਰ ਮਨ ਮੰਨਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਨਿਮਾਣਾ ।
ਚੱਲ ਪਹੁੰਚ ਤੂੰ ਓਹਨੀ ਵਤਨੀ, ਜਿਥੋਂ ਵਾਪਸ ਕੋਈ ਨਹੀਓਂ ਮੁੜਦਾ,
ਅਸੀਂ ਵੀ ਤੇਰੀ ਪੈੜ੍ਹ ਨੱਪਕੇ, ਤੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਓਥੇ ਹੀ ਆ ਜਾਣਾ ।
ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਪੂੰਜੀ ਮੁੱਕ ਗਈ, ਛੱਡ ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਤਜੋਰੀ,
ਮੰਜਲ ਸਾਡੀ ਸਭਦੀ ਏਹੋ, ਤੇ ਏਹਿਓ ਏ ਸਭਦਾ ਅੰਤ ਟਿਕਾਣਾ ।
ਰੂਹ ਮੇਰੀ ਗਮਜਦਾ ਹੈ ਬੜਾ ਦੁਖ ਹੈ ਦਿਲ ਨੂੰ ਤੇਰੇ ਤੁਰ ਜਾਣਦਾ,
ਰੱਬ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ ਹਾਂ ਰਾਜ਼ੀ, ਹੈ ਵਕ਼ਤ ਆਖਰੀ ਫਤਿਹ ਬੁਲਾਣਦਾ ।
- ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਘੋਲੀਆ
No comments:
Post a Comment