ਦੋਹੇ ਫੇਸ-ਬੁੱਕ • ਅਮਰ ਸੂਫ਼ੀ
ਗਲ ਸੁਣ ਭੈਣੇ ਮੇਰੀਏ, ਸੁਣੀਂ, ਸੁਣਾਵਾਂ ਗੱਲ |
ਹਾਂ ਡਾਢੀ ਤਕਲੀਫ਼ ਵਿਚ, ਲੱਭੇ ਨਾ ਕੋਈ ਹੱਲ |
ਸੌਾਕਣ ਮੇਰੀ ਜੰਮ ਪਈ, ਚੰਦਰੀ ਫੇਸ-ਬੁੱਕ |
ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਰਹੇ ਲੱਗਿਆ, ਬੂਥੀ ਗਈ ਹੈ ਸੁੱਕ |
ਬੈਠਾ ਰਹਿੰਦਾ ਏਦਾਂ ਜਿਉਾ ਭਾਈ ਲਾਵੇ ਰੌਲ |
'ਵਾਜ਼ਾਂ ਮਾਰ ਕੇ ਹੰਭ ਗਈ, ਗੱਲ ਰਿਹਾ ਨਾ ਗ਼ੌਲ |
ਜਿਸ ਬਣਾਈ ਚੰਦਰੀ, ਪਿੱਟਾਂ ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤ |
ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀ, ਖੋਜ ਬੜੀ ਅਦਭੁੱਤ |
ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਰਹੇ ਵਿਹਲਾ, ਕਰਦਾ ਨਾ ਕੋਈ ਕੰਮ |
ਲੈਪਟੌਪ ਜਿਹਾ ਲੈ ਕੇ, ਇਕ ਥਾਂ ਬਹਿਜੇ ਜੰਮ |
ਕਿਸੇ ਕੁੜੀ ਦੇ ਨਾਲ ਉਹ, ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਚੈਟ |
ਲਿਖਦੈ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿਚ ਉਹ, ਇਜ਼, ਦਿਸ ਜਾਂ ਦੈਟ |
ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਹੀ 'ਚੂਹੇ' 'ਤੇ, ਰੱਖੀਂ ਰੱਖੇ ਹੱਥ |
ਅੰਦਰ ਵੜ ਕੇ ਬਹਿ ਰਹੇ, ਸੁੰਨੀ ਦਿਸਦੀ ਸੱਥ |
ਆਪੇ ਹੱਸੀ ਜਾਂਵਦਾ, ਕਈ ਤਸਵੀਰਾਂ ਤੱਕ |
ਮੈਂ ਤਾਂ ਭੈਣੇ ਮੇਰੀਏ, ਗਈ ਹਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਅੱਕ |
ਲੈਪਟੌਪ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰੇ, ਲਾ ਦੇਵਾਂ ਮੈਂ ਅੱਗ |
ਸੋਚ ਲਵਾਂ ਫਿਰ ਆਪ ਹੀ, ਕੀ ਆਖੂਗਾ ਜੱਗ |
ਸੌਣ ਪੈਣ ਦੇ ਵੇਲੇ ਵੀ, ਖੋਲ੍ਹੀ ਰੱਖੇ ਨੈੱਟ |
ਜਾਦੂ-ਮੰਤਰ ਦਸ ਕੋਈ, ਕਰਾਂ ਏਸ ਨੂੰ ਸੈੱਟ |
ਤੂੰ ਦਸ ਭੈਣੇ ਮੇਰੀਏ! ਇਸ ਦਾ ਕੋਈ ਹੱਲ |
ਢਿੱਡ 'ਚ ਰੱਖੀਂ, ਕਰੀਂ ਨਾ 'ਸੂਫ਼ੀ' ਕੋਲੇ ਗੱਲ |
No comments:
Post a Comment