ਕਾਹਨੂੰ ਵੇ ਪਿਪਲਾ - ਨੰਦ ਲਾਲ ਨੂਰਪੁਰੀ
Kahnu Ve Pipla - Nand Lal Nurpuri
ਕਾਹਨੂੰ ਵੇ ਪਿਪਲਾ ਖੜ ਖੜ ਲਾਈਆ
ਵੇਖ ਛਰਾਟੇ ਸੌਣ ਦੇ
ਅਜੇ ਜਵਾਨੀ ਓਦਰੀ ਓਦਰੀ
ਸੱਜਣਾਂ ਨੂੰ ਘਰ ਔਣ ਦੇ
ਤੇਰੀਆਂ ਤੇ ਗੂੜ੍ਹੀਆਂ ਛਾਵਾਂ ਵੇ ਪਿਪਲਾ
ਮੈਂ ਛਾਵੇਂ ਚਰਖੀ ਡਾਹ ਲਈ
ਨਿੱਕੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਬੂੰਦਾਂ ਜੋ ਵਰ੍ਹੀਆਂ
ਨੈਣਾਂ ਨੇ ਛਹਬਰ ਲਾ ਲਈ
ਘਰ ਵਿਚ ਬੈਠੀ ਨੂੰ ਛੇੜਨੋਂ ਨਾ ਹਟਦੇ
ਵੈਰੀ ਹੁਲਾਰੇ ਪੌਣ ਦੇ
ਅਜੇ ਜਵਾਨੀ ਓਦਰੀ ਓਦਰੀ
ਸੱਜਣਾਂ ਨੂੰ ਘਰ ਔਣ ਦੇ
ਉੱਚੇ ਤੇ ਟਿੱਲਿਓਂ ਜੋਗੀ ਜੋ ਆਇਆ
ਮਸਤੀ 'ਚ ਬੀਨ ਵਜਾ ਗਿਆ
ਚਰਖੀ ਬਿਸਰੀ ਪੂਣੀਆਂ ਉਡੀਆਂ
ਜਾਦੂ ਤੇ ਜਾਦੂ ਚਲਾ ਗਿਆ
ਹੋਣੀ ਨਨਾਣ ਨੂੰ ਪਲ ਪਲ ਸੁਝਦੇ
ਬੜੇ ਖਰੂਦ ਸਤੌਣ ਦੇ
ਅਜੇ ਜਵਾਨੀ ਓਦਰੀ ਓਦਰੀ
ਸੱਜਣਾਂ ਨੂੰ ਘਰ ਔਣ ਦੇ
ਅੰਬਾਂ ਦੇ ਹੋਕੇ ਗਲੀਆਂ 'ਚ ਮਿਲਦੇ
ਬਾਗ਼ੀਂ ਕੋਇਲਾਂ ਬੋਲੀਆਂ
ਨਵੀਆਂ ਵਿਆਹੀਆਂ ਭਿੱਜੀਆਂ ਭਿੱਜੀਆਂ
ਨਿਕਲੀਆਂ ਬੰਨ੍ਹ ਬੰਨ੍ਹ ਟੋਲੀਆਂ
ਇਕਨਾਂ ਨੂੰ ਚਾ ਵਿਚ ਗਿੱਧੇ 'ਚ ਨੱਚੀਏ
ਇਕਨਾਂ ਨੂੰ ਪੀਘਾਂ ਚੜ੍ਹੌਣ ਦੇ
ਅਜੇ ਜਵਾਨੀ ਓਦਰੀ ਓਦਰੀ
ਸੱਜਣਾਂ ਨੂੰ ਘਰ ਔਣ ਦੇ
ਨਾ ਮੈਂ ਡਿਠੀਆਂ ਮਸਤ ਸ਼ਰਾਬਾਂ
ਭਰ ਗਏ ਨੈਣ ਸ਼ਬਾਬ ਦੇ
ਆਪੇ ਬੁਲ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰੰਗ ਨਿਖਰਿਆ
ਬਣ ਗਏ ਫੁਲ ਗੁਲਾਬ ਦੇ
'ਨੂਰਪੁਰੀ' ਕੋਈ ਗੀਤ ਤੇ ਦਸ ਜਾ
ਸਜਣਾਂ ਨੂੰ ਮੋੜ ਲਿਔਣ ਦੇ
ਅਜੇ ਜਵਾਨੀ ਓਦਰੀ ਓਦਰੀ
ਸੱਜਣਾਂ ਨੂੰ ਘਰ ਔਣ ਦੇ
A great work of eternal art by a Master poet
ReplyDeleteI remember this poem reading out in mid 1954 or 1955 being a part of my syllabus and the Curriculum in my village school ( I was 4th or 5th standard student).It has always haunted me like all other memoirs.salute to the poet who had to commit suicide due to red tappism.
amrik singh,Vancouver(Canada)