Saturday, 8 November 2014


ਧੀਆਂ-ਧਿਆਣੀਆਂ ਦੇ ਨਾਮ - ਗੁਰਿੰਦਰ ਕੌਰ
Dheeyan Dhiyanian De Naam - Gurinder Kaur

ਮੈਨੂੰ ਮਾਨ ਹੈ ਕੇ
ਮੈਂ ਧੀ ਹਾਂ
ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਦੁਲਾਰੀ ਹਾਂ
ਪੁਤਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਪਿਆਰੀ ਹਾਂ
ਘਰ ਵਿਚ ਰੋਣਕ ਲਗਾਈ ਏ
ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਇਜ਼ਤ ਵਧਾਈ ਏ ....

ਮੈਨੂੰ ਗਰਵ ਹੈ ਕੇ
ਮੈਂ ਭੈਣ ਹਾਂ ਵੀਰਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਵਸਦੀ ਹਾਂ
ਓਹਨਾ ਦੇ ਹਾਸਿਆਂ ਵਿਚ ਹਸਦੀ ਹਾਂ
ਵੀਰਾਂ ਦੇ ਦੁਖ ਵੰਡਾਉਂਦੀ ਹਾਂ ,,
ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਏਹ ਰਿਸ਼ਤਾ ਨਿਭਾਉਂਦੀ ਹਾਂ ....

ਮੈਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਹੈ ਕੇ
ਮੈਂ ਦੋਸਤ ਹਾਂ
ਏਸ ਦੋਸਤੀ ਨੂੰ ਦਿਲੋਂ ਨਿਭਾਉਂਦੀ ਹਾਂ ,,
ਹਰ ਵਾਦਾ ਪੂਰ ਚੜਾਉਂਦੀ ਹਾਂ
ਜੇ ਕੋਈ ਗਲਤ ਸੋਚੇ ਇਸ ਰਿਸ਼ਤਾ ਲਈ
ਫੇਰ ਓਹਨੂੰ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹਾਂ .....

ਮੈਨੂੰ ਨਾਜ਼ ਹੈ ਕੇ
ਮੈਂ ਪਤਨੀ ਹਾਂ
ਮੇਰੇ ਮਾਪੇ ਮੈਨੂੰ ਤੋਰ ਦਿੰਦੇ ,,
ਇਕ ਨਵਾਂ ਹੀ ਰਿਸ਼ਤਾ ਜੋੜ ਦਿੰਦੇ
ਇਸ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਦਿਲੋਂ ਨਿਭਾਵਾਂ ਮੈਂ
ਹਥ ਫੜਕੇ ਤੁਰਦੀ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ ....

ਮੈਨੂੰ ਫ਼ਕਰ ਹੈ ਕੇ
ਮੈਂ ਮਾਂ ਹਾਂ
ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਮਾਲਾ ਦੇ ਮੋਤੀ ਨੇ
ਮੇਰੇ ਬਚੇ ਮੇਰੇ ਨੈਣਾਂ ਦੀ ਜੋਤੀ ਨੇ
ਹਥ ਫੜਕੇ ਤੁਰਨਾ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹਾਂ
ਏਹਨਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਦੇਖ ਕੇ ਜਯੋਂਦੀ ਹਨ ....

ਮੈਨੂੰ ਮਾਨ ਹੈ ਕੇ
ਮੈਂ ਦਾਦੀ ਹਾਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਏਸ ਪੜਾਵ
ਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਬਚਪਨ ਮੁੜ ਜ੍ਯੋੰਦੀ ਹਾਂ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਤਜ਼ਰਬੇ ਦਸਦੀ ਹਾਂ ਤੇ
ਬਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੁਣਾਉਂਦੀ ਹਾਂ ...

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਹਰ ਇਕ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਹਸਕੇ ਜਿੱਤ ਦਿਖਾਉਂਦੀ ਹਾਂ
ਪਤਾ ਨਹੀ ਫੇਰ ਵੀ ਕਯੋਂ
ਮੈਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਖਵਾਉਂਦੀ ਹਾਂ ???

ਮੈਂ ਪੁਛੇਆ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਕੋਲੋਂ
"ਪੁਤਰਾਂ ਵਾਂਗੂ ਤੰਗ ਨਾ ਕਰੀਏ
ਘਰ ਤੇਰੇ ਲਯੀ ਖ਼ਪ ਖ਼ਪ ਮਰੀਏ
ਫੇਰ ਵੀ ਧੀਆਂ ਕਹਾਉਣ ਨਿਕ੍ਮਿਆਂ
ਮਾਏ ਨੀ ਅਸੀਂ ਝੀੜਕਾ ਖਾਨ ਨੂੰ ਜਾਮਿਆਂ ........"

ਅਗੋਂ ਮਾਂ ਨੇ ਪਤਾ ਕੀ ਜਵਾਬ ਦਿਤਾ ???
ਮਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ
" ਧੀਏ ਤੂੰ ਤਾਂ ਅਸਾਡਾ ਮਾਨ ਹੈ ,,
ਸਾਡਾ ਵਜੂਦ ਏਂ ਸਾਡੀ ਪੇਹ੍ਚਾਨ ਹੈ ...
ਕਮਲੇ ਨੇ ਓਹ ਲੋਕ
ਜੋ ਤੇਰੀ ਕਦਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ,,
ਤੂੰ ਤਾਂ ਜਗ ਜਨਨੀ ਤੇ
ਬਹਾਦਰੀ ਦਾ ਪਰਤੀਕ ਹੈ ......."

ਮਾਂ ਕਦੇ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੀ ,
, ਏਹਨਾ ਲੋਕਾਂ ਵਾਂਗ ਕਦੇ ਕੁਫ਼ਰ ਨਹੀਂ ਤੋਲਦੀ .....
ਸੋ ਹੁਣ ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਕਮਜੋਰ ਜਾਂ ਮਜਬੂਰ ਨਾ ਕਿਹੋ ,
, ਕਯੋਂ ਕੀ ਮੈਂ ਚੁਪ ਨਹੀਂ ਰਹਾਂਗੀ ...
ਹੁਣ ਸਬਰ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ,,
ਕੇ ਆਪਣੇ ਲਯੀ ਕੁਝ ਗਲਤ ਸੁਣ ਸਕਾਂਗੀ ਮੈਂ ....
ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਹਿਮਤ ਹੈ ਬਚੀ
ਕੇ ਸੁਣਕੇ ਚੁਪ ਰਹ ਸਕਾਂਗੀ ਮੈਂ ...

ਸੋ ਸਮਾਜ ਦੇ ਠੇਕੇਦਾਰੋ
ਪੇਹਲਾਂ ਤੋਲੋ ਤੇ ਫੇਰ ਬੋਲੋ ਕਯੋਂ ਕੀ
ਪਿਛੋਂ ਪਛਤਾਉਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਹੀ ਮਿਲਣਾ ,,
ਅਸਾਡੇ ਦਿਲ ਨੇ ਪਥਰ ਹੋ ਜਾਣਾ
ਤੇ ਮੁੜ ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਂਗ ਵੀ ਨਹੀਂ ਖਿਲਣਾ ....

ਔਰਤ ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਂਗੂ ਕੋਮਲ ਹੈ ,
, ਏਹਨੂੰ ਪਥਰ ਨਾ ਬਨਾਓ ਦੋਸਤੋ
.... ਏਹਨੇ ਹਰ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੈ ਨਿਭਾ ਲੈਣਾ ,
, ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਏਹਦਾ ਮਾਨ ਵਧਾਓ ਦੋਸਤੋ ....
ਏਹਦੀ ਕਦਰ ਹੀ ਪਾਓ ਦੋਸਤੋ .....
ਏਹਨੂੰ ਪੈਰ ਦੀ ਜੁੱਤੀ ਨਾ ਬਨਾਓ ਦੋਸਤੋ ....
ਏਹਦਾ ਦਿਲ ਨਾ ਦੁਖਾਓ ਦੋਸਤੋ ....

No comments:

Post a Comment