ਪੈਂਤੀ ਅੱਖਰੀ ਗਿਆਨ - ਪਰਸ਼ੋਤਮ ਲਾਲ ਸਰੋਏ
ੳ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਊੜਾ ਊਠ- ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਊੜਾ ਊਠ।
ਆਤਮਿਕ ਪੱਖੋਂ ਕੋਈ ਜੀਵਿਤ ਨਾ ਦਿਸਦਾ, ਏਥੇ ਮਿਲਦੇ ਬਹੁਤੇ ਭੂਤ।
ਅ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਅ ਅੱਖ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਐੜਾ ਅੱਖ।
ਓਏ ਸਮਾਜ ਦਾ ਅਸੀਂ ਕੀ ਏਕਾ ਕਰਨਾ, ਹਰਾਮੀਂ ਲੀਡਰਾਂ ਨੇ ਘਰ ਵੀ ਕਰਤੇ ਵੱਖ।
ੲ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ੲ ਇੱਟ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ੲ ਇੱਟ।
ਵੋਟਾਂ \'ਤੇ ਲੋਕੀ ਵਿਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ, ਜਿਧਰ ਮਿਲਦੀ ਹੋਵੇ ਸ਼ਿੱਟ।
ਸ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਸ ਸਲੇਟ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਸ ਸਲੇਟ।
ਦਿਲਾਂ ਦੀ ਸਾਂਝ ਹੈ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਈ, ਵਧ ਗਈ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਾਲੀ ਹੇਟ।
ਹ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਹ ਹਥੋੜਾ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਹ ਹਥੋੜਾ।
ਬੇੜਾ ਗਰਕ ਕਰੀਏ, ਉਹਨੂੰ ਲੀਡਰ ਬਣਾਈਏ, ਜਿਹਦਾ ਨੱਕ ਹੋਵੇ ਵਾਂਗ ਪਕੌੜਾ।
ਕ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਕ ਕਲਮ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਕ ਕਲਮ।
ਗੁਰੂਘਰ ਜਾਣਾ ਚਾਹੇ ਭੁੱਲ ਜਾਣ ਲੋਕੀ, ਦੇਖਣਾ ਨਾ ਭੁੱਲਦੇ ਫਿਲਮ।
ਖ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਖ ਖ੍ਯੰਬ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਖ ਖ੍ਯੰਭ।
ਵੋਟਾਂ ਵੇਲੇ ਲਾਇਨਾਂ ਵਿਚ ਲੱਗ ਕੇ ਵੀ, ਕਿਹੜਾ ਮਿਲਦਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅ੍ਯੰਬ।
ਗ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਗ ਗੁਬਾਰਾ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਗ ਗੁਬਾਰਾ।
ਲੀਡਰ ਦੀ ਕੀ ਔਕਾਤ ਗੰਦ ਪਾਵਣ ਸਮਾਜ \'ਚ- ਇਹ ਸਾਰਾ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਹੀ ਪੁਆੜਾ।
ਘ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਘ ਘੋੜੀ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਘ ਘੋੜੀ।
ਹਰਾਮੀਆਂ ਦੇ ਏਥੇ ਪੈਰ ਚੁੰਮ ਹੁੰਦੇ, ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਮ ਦੀ ਚੜ੍ਹੇ ਕਿਹੜਾ ਪੌੜੀ।
ਙ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਙ ਖ਼ਾਲ੍ਹੀ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਙ ਬੇਚਾਰਾ ਤਾਂ ਰਿਹਾ ਖ਼ਾਲ੍ਹੀ ਦਾ ਖ਼ਾਲ੍ਹੀ।
ਫਿਰ ਇਸ ਙ ਬੇਚਾਰੇ ਸਿਰ ਦੋਸ਼ ਕੀ ਮੜ੍ਹੀਏ - ਭਾਰਤੀ ਲੀਡਰਾਂ ਦਾ ਤਾਂ ਪਿਓ ਵੀ ਜ਼ਾਲ੍ਹੀ।
ਚ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਚ ਚੱਕੀ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਚ ਹੁੰਦੀ ਏ ਚੱਕੀ।
ਘਰਵਾਲੀ ਦਾ ਦਿਲ ਰੋਟੀ ਪਕਾਉਣ ਨੂੰ ਨਾ ਕਰਦਾ, ਕਹੇ ਬਿੱਟੂ ਦੇ ਭਾਪਾ ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਦੁਖਦੀ ਪਈ ਏ ਬੱਖੀ।
ਛ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਛ ਛੱਲ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਛ ਸੱਚੀ ਮੁੱਚੀ ਛੱਲ।
ਜਿਸਦਾ ਕੋਈ ਦੁਨੀਆਂ ਵਾਲਾ, ਸਕਾ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਫਿਰ ਰੱਬ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਉਸਦੇ ਵੱਲ।
ਜ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਜ ਜੁੱਤੀ - ਹਾਂਜੀ ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਜ ਜੁੱਤੀ।
ਆਤਮਿਕ ਪੱਖੋਂ ਬਿਮਾਰ ਹੋ ਕੇ, ਬਹੁਤੀ ਦੁਨੀਆਂ ਪਈ ਏ ਸੁੱਤੀ।
ਝ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਝ ਝੰਡਾ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਝ ਝੰਡਾ।
ਛਿੱਤਰਾਂ ਥੱਲੇ ਰੱਖੋ ਲੀਡਰਾਂ ਨੂੰ, ਚਾਹੜੋ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਡੰਡਾ।
ਞ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਞ ਖਾਲ੍ਹੀ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਞ ਖ਼ਾਲ੍ਹੀ।
ਭਾਈ ਞ ਦੀ ਅਸੀਂ ਗੱਲ ਕੀ ਕਰੀਏ, ਇਹਦੀ ਵੀ ਕੋਈ ਹੋਵੇਗੀ ਬਾਤ ਨਿਰਾਲੀ।
ਟ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਟ ਟੱਲ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਟ ਟੱਲ।
ਬਈ ਕੁਝ ਕੁ ਸੋਚਣ ਕਿਹੜਾ ਰੱਬ ਸਾਨੂੰ ਦੇਖੇ, ਜਿੰਨਾਂ ਮਰਜ਼ੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਛੱਲ।
ਠ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਠ ਠੋਡੀ - ਮਾਸਟਰ ਸੀ ਠ ਠੋਡੀ।
ਗ਼ਲਤੀ ਏਥੇ ਹਰਾਮੀਂ ਕਰਦਾ, ਸ਼ਿਆਣੇ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੋਕੀ ਪੈ ਜਾ ਹਰਾਮੀਂ ਦੇ ਗੋਡੀਂ।
ਡ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਡ ਡੱਡੂ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਡ ਡੱਡੂ।
ਪਰਿਵਾਰਬਾਦ ਨੂੰ ਜੇ ਦੇਸ਼ \'ਚ ਮਿਲੂ ਬੜ੍ਹਾਵਾ, ਇਹ ਬੇੜਾ ਗ਼ਰਕ ਕਰ ਛੱਡੂ।
ਢ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਢ ਢੇਰ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਢ ਢੇਰ।
ਬੰਦਿਆ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਮੇਲਾ ਵਿਛੜ ਜਦ ਜਾਣਾ, ਇਹ ਮੁੜ ਨਾ ਆਉਣਾ ਫੇਰ।
ਣ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਣ ਖ਼ਾਲ੍ਹੀ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਣ ਖ਼ਾਲ੍ਹੀ।
ਸੱਚ ਦੀ ਕੋਈ ਵੀ ਸਾਰ ਨਾ ਜਾਣੇ, ਦੁਨੀਆਂ ਤਾਂ ਝੂਠਿਆਂ ਦੀ ਮਤਵਾਲੀ।
ਤ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਤ ਤਾਣੀ -ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਤ ਤਾਣੀ।
ਲੱਚਰ ਤਾਂ ਹਰ ਕੋਈ ਸੁਣਦਾ, ਕੋਈ ਕੋਈ ਸੁਣਦਾ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਬਾਣੀ।
ਥ- ਕਹੋ ਨਿਂਆਣਿਓ ਥ ਥੋੜਾ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਥ ਥੋੜਾ।
ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਜਦ ਦੇਖੀਏ, ਕਹਿ ਦੇਈਏ ਕਿੰਨਾਂ ਆ ਗਿਆ ਲੋਹੜਾ।
ਦ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਦ ਦੰਦ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਦ ਦੰਦ।
ਕਲਯੁੱਗ ਜ਼ਮਾਨੇ ਦਾ ਹਾਲ ਕੀ ਦੇਖੋ, ਏਥੇ ਚੜ੍ਹਦਾ ਨਿੱਤ ਨਵਾਂ ਚੰਦ।
ਧ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਧ ਧੇਲਾ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਧ ਧੇਲਾ।
ਸਾਂਝ ਦਿਲਾਂ ਦੀ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਈ, ਹੁਣ ਹੁੰਦਾ ਨਾ ਪਹਿਲਾਂ ਜਿਹਾ ਮੇਲਾ।
ਨ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਨ ਨਲਕਾ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਨ ਨਲਕਾ।
ਦਿਲਾਂ ਦੀ ਅਮੀਰੀ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਈ, ਬੰਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਬਹੁਤ ਹੀ ਹਲਕਾ।
ਪ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਪ ਪੱਗ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਪ ਪੱਗ।
ਏਥੇ ਡੱਸਣ ਨੂੰ ਹਰ ਕੋਈ ਤਿਆਰ ਹੈ ਹੁੰਦਾ, ਹਰ ਵੇਲੇ ਕੱਢਦਾ ਮ੍ਯੂੰਹ \'ਚੋਂ ਝੱਗ।
ਫ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਫ ਫ਼ਕੀਰ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਫ ਫ਼ਕੀਰ।
ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਗਰੀਬੀ ਆਈ, ਏਥੇ ਲੱਭੇ ਨਾ ਕੋਈ ਦਿਲੋਂ ਅਮੀਰ।
ਬ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਬ ਬੋਤਾ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਬ ਬੋਤਾ।
ਈਰਖ਼ਾ ਤੇ ਸਾੜੇ ਵੱਧ ਗਏ ਦੁਨੀਆਂ \'ਤੇ, ਬਹੁਤਿਆਂ ਦਾ ਦਿਮਾਗ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਖੋਤਾ।
ਭ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਭ ਭੇਡ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਭ ਭੇਡ।
ਪੈਸੇ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ, ਇੱਜ਼ਤ ਹੁੰਦੀ, ਗਰੀਬਾਂ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਬਣ ਗਈ ਖੇਡ।
ਮ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਮ ਮੱਛੀ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਮ ਮੱਛੀ।
ਮੇਹਨਤੀ ਗਰੀਬ ਦਿਨ-ਬ-ਦਿਨ ਰਿੜਕ ਹੈ ਹੁੰਦਾ, ਏਥੇ ਸਭ ਕੁਝ ਹੋ ਗਿਆ ਲੱਸੀ।
ਯ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਯ ਯਾਦ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਯ ਯਾਦ।
ਸੱਚ ਤੋਂ ਕੋਹਾਂ ਦੂਰ ਭੱਜ਼ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ, ਤਦ ਹੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਬਰਬਾਦ।
ਰ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਰ ਰੇਲ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਰ ਰੇਲ।
ਕਿੰਜ਼ ਦੂਜੇ ਦੇ ਦੁੱਖ-ਸੁੱਖ ਦੇ ਭਾਈਬਾਲ ਬਣਨ, ਅੱਜ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਇਸ ਲਈ ਵਿਹਲ।
ਲ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਲ ਲੀਲਾ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਲ ਲੀਲਾ।
ਚੋਰਾਂ-ਉਚੱਕੇ , ਨਾ-ਹੱਕੇ ਮੌਜ਼ਾਂ ਲੁੱਟਣ, ਪਰ ਮੇਹਨਤੀ ਤੇ ਗਰੀਬਾਂ ਦਾ ਖ਼ਾਲ੍ਹੀ ਪਤੀਲਾ।
ਵ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ਵ ਵੇਲਣਾ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਵ ਵੇਲਣਾ।
ਕੁਲਯੁੱਗੀ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਵੀ ਕਲਯੁਗ ਨੂੰ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਝੇਲਣਾ।
ੜ- ਕਹੋ ਨਿਆਣਿਓ ੜ ਖ਼ਾਲ੍ਹੀ - ਮਾਸਟਰ ਜੀ ੜ ਖ਼ਾਲ੍ਹੀ।
ਜ਼ੇਭ \'ਚੋਂ ਬੰਦੇ ਦੇ ਜਦ ਪੈਸੇ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੇ, ਫਿਰ ਰੁੱਸ ਜਾਂਦੀ ਘਰਵਾਲੀ।
ਪਰਸ਼ੋਤਮ ਦਿੱਤਾ ਪਾਠਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਪੈਂਤੀ ਅੱਖਰੀ ਗਿਆਨ,
ਭੁੱਲ-ਚੁੱਕ ਕਰਨਾ ਜੇ ਹੋ ਗਈ ਮੁਆਫ਼ ਕਰਨਾ ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਕਰਨਾ ਇਹ ਪ੍ਰਵਾਨ।
