ਬੋਲ ਮਿੱਟੀ ਦੀਆ ਬਾਵਿਆ - ਸੁਰਜੀਤ ਗਿੱਲ ਘੋਲੀਆ ਕਲਾਂ [ਮੋਗਾ]
ਬੋਲ ਮਿੱਟੀ ਦੀਆ ਬਾਵਿਆ,
ਕੈਸਾ ਰੋਗ ਅਵੱਲਾ ਲਾ ਲਿਆ ,
ਸਾਡੀ ਜਿੰਦ ਵਿਛੋੜਾ ਖਾ ਗਿਆ,
ਹੁਣ ਘਰਨੂੰ ਆਜਾ ,ਆਜਾ ਹੋ ਹੋ ,
ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਲਖ ਮੌਜਾਂ ਮੇਲੇ ,
ਸਭ ਪਾਸੇ ਗੁਲਜ਼ਾਰਾਂ ,
ਬਾਝ ਤੇਰੇ ਸਾਨੂੰ ਪੱਤਝੜ ਜਾਪੇ
ਬਾਗੀਂ ਲਖ ਬਹਾਰਾਂ ,
ਮੁੜ ਵਤਨੀ ਆਜਾ ,
ਆਜਾ ਹੋ.....ਹੁਣ ਘਰਨੂੰ ਆਜਾ ।
ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਮੈਂ ਬਾਵਾ ਬਣਾਇਆ
ਉੱਤੇ ਤਾਣੀ ਦਿੱਤੀ ਮੈਂ ਖੇਸੀ ,
ਦੁਨੀਆਂ ਸਾਰੀ ਹੱਸਦੀ ਵੱਸਦੀ,
ਕੀ ਹੱਸੀਏ ਦੱਸ ਪ੍ਰਦੇਸੀ ?
ਵੇ ਮੇਰਾ ਸੋਹਣਾ ਮਾਹੀ ਆਜਾ, ਆਜਾ ਹੋ .......।
ਸਾਨੂੰ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾ ਲੈ ਢੋਲਣਾ,
ਸਾਡੀ ਜਿੰਦ ਨਿਮਾਣੀ ਰੋਲ੍ਹਣਾ,
ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਮਾਹੀ ਸਾਡੇ ਕੋਲ੍ਹਨਾ,
ਅਸੀਂ ਦੱਸ ਕੀਹਦੇ ਨਾਲ ਬੋਲਣਾ,
ਆਕੇ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾਜਾ,
ਆਜਾ ਹੋ ,ਆਜਾ ਹੋ .......
ਬੁਰੀ ਮਾਰ ਜੁਦਾਈਆਂ ਦੀ ,
ਛੱਡਕੇ ਨਾ ਜਾ ਸੋਹਣਿਆਂ ਵੇ ,
ਨਹੀਂ ਲੋੜ ਕਮਾਈਆਂ ਦੀ ,
ਸਾਹਾਂ ਵਿਚ ਸਮਾਜਾ ,ਆਜਾ ਹੋ ਆਜਾ ਹੋ ......
ਵੇ ਪੁੱਛ ਮਾਹੀਆ ਹਵਾਵਾਂ ਤੋਂ ,
ਅਸੀਂ ਜਿਓਂ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਬਿਨ ਤੇਰੇ ,
ਸਾਨੂੰ ਵਖ ਕਿਓਂ ਕੀਤਾ ਸਾਹਵਾਂ ਤੋਂ ,
ਸਾਨੂੰ ਮੁਖੜਾ ਦਿਖਾਜਾ ,
ਆਜਾ ਹੋ ਆਜਾ ਹੋ .....
ਬੋਲ ਮਿੱਟੀ ਦੀਆ ਬਾਵਿਆ ,
ਕੈਸਾ ਰੋਗ ਅਵੱਲਾ ਲਾ ਲਿਆ ,
ਸਾਡੀ ਜਿੰਦ ਵਿਛੋੜਾ ਖਾ ਗਿਆ ,
ਹੁਣ ਘਰਨੂੰ ਆਜਾ ,ਆਜਾ ਹੋ ॥
No comments:
Post a Comment