Punjabi Meri Jaan

ਬਾਰਾਂ ਮਹੀਨੇ - ਸਰਬਜੀਤ ਸਿੰਘ ਝੱਮਟ

ਚੜ੍ਹਦਾ ਜਦੋਂ ਮਹੀਨਾ ਚੇਤ,
ਕਣਕਾਂ ਪੱਕ ਜਾਵਣ ਵਿਚ ਖੇਤ |

ਆਵੇ ਜਦੋਂ ਵੈਸਾਖੀ ਆੜੀ
ਲੋਕੀਂ ਵੱਢਣ ਲੱਗਦੇ ਹਾੜ੍ਹੀ |

ਵਗਣ ਜੇਠ ‘ਚ ਤੱਤੀਆ ਲੂੰਆਂ,
ਪਾਣੀ ਘੱਟ ਜਾਂਦਾ ਵਿਚ ਖੂਹਾਂ |

ਤਪਦਾ ਤਪਾਉਂਦਾ ਆਵੇ ਹਾੜ੍ਹ,
ਗਰਮੀ ਦੇਵੇ ਸਾਡਾ ਪਿੰਡਾ ਸਾੜ |

ਮੀਂਹ ਪੈਂਦੇ ਵਿਚ ਸਾਵਣ ਦੇ,
ਦਿਨ ਆਉਂਦੇ ਗੁਲਗਲੇ ਖਾਵਣ ਦੇ |

ਭਾਦਰੋਂ ਦੀ ਧੁੱਪ ਬੜੀ ਸਤਾਵੇ,
ਕਾਰਜ ਨਾ ਕੋਈ ਕਰਨਾ ਚਾਹਵੇ।

ਆਉਂਦਾ ਅੱਸੂ ਫੇਰ ਨਿਰਾਲਾ,
ਨਾ ਗਰਮੀ ਨਾ ਬਹੁਤਾ ਪਾਲਾ |

ਕੱਤਕ ਦੀਆਂ ਚਾਨਣੀਆਂ ਰਾਤਾਂ,
ਦੇਰ ਰਾਤ ਤਕ ਸੁਣੀਏਂ ਬਾਤਾਂ |

ਮੱਘਰ ਮਹੀਨੇ ਵਿਚ ਕਹਿਣ ਸਿਆਣੇ,
ਪਾ ਕੇ ਸਵੈਟਰ ਸਾਰੇ ਰੱਖਣ ਨਿਆਣੇ |

ਪੋਹ ਵਿਚ ਪਾਲੇ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜ਼ੋਰ,
ਕੱਪੜੇ ਪਹਿਨੀਏ ਹੋਰ ਉਤੇ ਹੋਰ |

ਲਈਏ ਨਜ਼ਾਰੇ ਮਾਘ ‘ਚ ਧੁੱਪੇ,
ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਪੱਤ ਝੜਦੇ ਸੁੱਕੇ |

ਫੁੱਲ ਖਿੜਦੇ ਵਿਚ ਮਹੀਨੇ ਫੱਗਣ,
ਸਭ ਬਾਲਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੇ ਉਹ ਲੱਗਣ |

ਬੱਚੇ ਵੀ ਨੇ ਫੁੱਲ ਪਿਆਰੇ,
ਝੱਮਟ ਪਿੰਡ ਦੇ ਰਾਜ-ਦੁਲਾਰੇ |